می گویند اردیبهشت، بهترین وقت سفر به شیراز است. وقتی که هم از شلوغی نوروز خبری نیست و هم شکوفه های بهارنارنج باز شده اند، گل های رز و محمدی و نرگس و بابونه، جشنواره گل ها را در این شهر به راه انداخته اند. آن وقت هوای شهر را با بوی گل های رنگارنگ باید تنفس کرد. از دروازه قرآن باید گذشت و سر حوصله و فرصت به زیارت شاهچراغ رفت و بعد راهی زیارتگه رندان جهان، حافظیه و سعدیه، آرامگاه خداوندگار شعر رفت و شیدایی شد. باید به تاریخ هم سری زد و به روزهایی سفر کرد که وکیل الرعایا در ارگ کریم خانی اش نشسته بود و به بازار و حمامی رفت که یادگار چندصدساله شهر هستند، از مسجدها و خانه های قدیمی و باغ های دلگشای شیراز نمی شود و نباید ساده گذشت. باید سر فرصت به همه آنها سری زد و دل داد و جان گرفت. بنابراین برای سفر به شیراز و دیدنی های اردیبهشتی اش دست کم باید سه روز وقت گذاشت. البته اگر بخواهید، طعم شیرازگردی تان در خاطره تان بماند، باید روزهای بیشتری در شیراز بمانید. شهر تاریخ و تماشا

شیراز تاریخی، یکی از محبوب ترین شهرهای ایران است، مخصوصا در ماه اردیبهشت. محبوبیت شیراز فقط به خاطر مقبره شعرای محبوب و باغ های زیبایش نیست. در جای جای این شهر می توانید آثار منحصر به فردی را تماشا کنید، از مجموعه وکیل گرفته تا امامزادگان معروفش. غیر از این می توانید در بازار تاریخی اش بگردید و خوردنی های خوشمزه بخورید. یادتان نرود به دروازه قرآن که تصویر آن را می بینید هم سری بزنید.

چطور در راه شعر و شور برسیم؟

شهر شیراز تا تهران حدود یک هزار کیلومتر و تا اصفهان حدود 540 کیلومتر فاصله دارد. باید از تهران تا اصفهان بیایید. از آنجا هم وارد جاده دوبانده ای می شوید که تا آباده می آید. از آباده یکی از راه صفاشهر، پاسارگاد، سعادت شهر و مرودشت و دیگری از سورمق، اقلید، دشت آسپاس، دشت کام فیروز و مرودشت می توانید تا شیراز بیایید. چطور خوشا شیراز بگردیم؟

شیراز یک شهر تاریخی تماشایی است، بنابراین برای گشت و گذار در آنجا باید حسابی وقت بگذارید. * مواردی که ما به شما پیشنهاد می کنیم، فقط دیدنی های خیلی معروف شیرازند، این شهر آثار دیدنی زیاد دارد.* دروازه قرآن: ورودی شهر از شمال، دروازه قرآنی است که آرامگاه خواجوی کرمانی را هم در همسایگی خود دارد و به خصوص شب ها با نورپردازی بسیار زیبا، جذابتر هم می شود. * حافظیه: احتمالا پرطرفدارترین محل تاریخی شیراز، آرامگاه حافظ است با آن بنای یابود زیبایش. بنایی که سال 1315 و با الهام از معماری دوره زندیه ساخته شد. در حافظیه می توانید در باغ باصفای اطراف مقبره حافظ قدم بزنید. حافظیه در میدان آزادی یا همان فلکه گاز شیراز قرار دارد. در اینجا می توانید فالوده هم بخورید. * سعدیه: سعدیه و باغ دلگشایش هم از نقاط پربازدید و زیبای شیراز است. سعدیه با آن حوض آبی و ماهی هایش، از آن نقاط محبوب است. برای رفتن به مزار استاد سخن سعدی، باید به میدان بوستان شیراز بروید. * امامزاده شاه چراغ (ع): بارگاه احمد بن موسی (ع)، برادر امام رضا (ع) نیازی به معرفی ندارد و باید برای زیارتش به خیابان احمدیه شیراز بروید. پس از زیارت به معماری امامزاده که از دوره دیلیمیان به جای مانده دقت کنید و سری هم به موزه امامزاده بزنید. * بازار: بازار 300 ساله شیراز یکی از زیباترین بازارهای ایران است و از دوره زندیه به یادگار مانده است. انواع دست بافت ها، میناکاری و اشیای عتیقه و نیز سوغات های دیگر استان فارس از جمله عرقیات مشهور آن را می توانید در این بازار پیدا کنید. به بازارسرای مشیر و عمارت زیبای صنایع دستی آن هم سری بزنید. در چند قدمی بازار حمام و مسجد وکیل قرار دارد که می توانید به آنجا بروید و از این آثار تاریخی هم بازدید کنید. * ارگ کریمخان: مهمترین و بزرگترین بنای دوره زندیه همین ارگ است که مرکز حکومت شاهان زند بود. مجموعه ارگ با تزئینات و معماری زیبای دوره زندیه در مرکز شهر شیراز و نزدیک چهارراه زند قرار دارد. * نارنجستان قوام: عمارت قجری نارنجستان قوام، سال های سال یکی از مهمترین مراکز سیاسی شیراز بوده است. ساختمان زیبای نارنجستان، پر از آیینه کاری، نقاشی، کاشی کاری، گچبری و منبت کاری است. این عمارت با باغ باصفای نارنجش در مسیر خیابان لطفعلی خان به حرم شاهچراغ (ع) قرار دارد. در این خیابان سری هم بزنید به خانه زینت الملک که از آن خانه های قاجاری زیبای شهر است. * باغ های شیراز: اگر می خواهید از هوای بهاری شیراز سرمست شوید به باغ های دلگشای شیراز سری بزنید و لابلای گل ها و سبزه ها و سروهای شیرازی چند ساعتی را بگذرانید. باغ 13 هکتاری عفیف آباد یا گلشن در خیابان عفیف آباد قرار دارد و موزه سلاح های نظامی را هم تماشا کنید. باغ مشهور و جهانی ارم نیز با سروهای ناز و گل و گیاهان طرب انگیزش در خیابان ارم قرار دارد. باغ جهان نما در نزدیکی دروازه قرآن و باغ دلگشا در مسیر آرامگاه سعدی، باغ های دیگر شهر هستند. منبع:همشهری سرزمین من